- Γκίλμπερτ, Γουίλιαμ
- (William Gilbert, Κόλτσεστερ 1544 – Λονδίνο 1603). Άγγλος γιατρός και φυσικός. Ολοκλήρωσε τις ιατρικές του σπουδές στο Κέιμπριτζ το 1569 και εγκαταστάθηκε το 1573 στο Λονδίνο, όπου εργάστηκε ως γιατρός. Υπήρξε μέλος του Κολεγίου του Αγίου Ιωάννη στο Κέιμπριτζ και γιατρός στην αυλή της βασίλισσας Ελισάβετ Ι’. Το 1600 κυκλοφόρησε το βιβλίο του Περί μαγνητών,το οποίο τον καθιέρωσε ως φυσικό. Ο Γαλιλαίος θεωρούσε τον Γ. θεμελιωτή της πειραματικής μεθόδου. Ο Γ. διατύπωσε πρώτος την υπόθεση ότι η Γη είναι ένας σφαιρικός μαγνήτης διαστάσεων και, αφού μαγνήτισε μία σιδερένια σφαίρα, απέδειξε ότι αυτή επιδρά πάνω στη μαγνητική βελόνα με τον ίδιο τρόπο όπως η Γη. Έδειξε επίσης ότι αν μία μαγνητική βελόνα μπορεί να περιστρέφεται ελεύθερα γύρω από οριζόντιο άξονα που περνάει από το κέντρο βάρους της, σχηματίζει, όταν ισορροπεί, μία γωνία με το οριζόντιο επίπεδο (μαγνητική έγκλιση). Ο Γ. διέκρινε τα σώματα σε ιδιοηλεκτρικά (μονωτές) και ανηλεκτρικά (αγωγούς) και κατασκεύασε το πρώτο ηλεκτροσκόπιο. Οι απόψεις του για τη δομή του σύμπαντος υπήρξαν πρωτοποριακές και τολμηρές για την εποχή του. Υποστήριξε τις μελέτες του Κοπέρνικου, πίστευε ότι τα αστέρια βρίσκονται σε ποικίλες και τεράστιες αποστάσεις από τη Γη και ότι περιβάλλονται από πλανήτες που μπορούν να κατοικηθούν. Διατύπωσε, τέλος, την υπόθεση ότι αυτό που κρατά τους πλανήτες στην τροχιά τους θα έπρεπε να αποτελεί κάποια μορφή μαγνητικής έλξης.
Dictionary of Greek. 2013.